De clown legt ons uit wat er te huilen valt. Er wordt zelfs een begrafenisondernemer opgetrommeld, maar niemand wil dood.
‘Dat is treurig,’ zegt de clown en hij haalt zijn neus op. ‘Dramatisch moet ik zeggen.’ Zijn ogen flitsen naar de ingang alsof hij verwacht dat de kudde kamelen opnieuw zal binnenstormen en hem zal besproeien met melk. ‘Ik ben allergisch voor kamelenmelk,’ zegt hij zacht en hij trekt zijn handschoen uit. Er zit uitslag op zijn knokkels. ‘Wil echt niemand dood?’ Hij kijkt hoopvol de groep rond, maar we schudden onze hoofden. ‘Het kan een hele leuke dood worden?’ oppert hij. ‘Met taart toe?’ Stilte. Hij laat zijn hoofd hangen en strekt en kromt zijn vingers. ‘Natuurlijk niet.’ Hij kromt zijn vingers tot een vuist. ‘Natuurlijk niet.’
Categorie: Kort
Soep
In het land van woorden kan je een stukje vis kopen. Je hoeft niet het hele woord mee te nemen. Je laat bijvoorbeeld de V liggen en neemt de IS mee terug naar huis. Zo kan je zomaar een hele zin bij elkaar kopen.
Traditioneel serveren geliefden elkaar dan ook soep getrokken van (s)ik, hou(t), van(gnet) en een (s)jou(wer). Die sjouwer is nogal wreed, maar als je geliefde de rest van de zin zelf zou moeten aanvullen, zou je hele verkeerde interpretaties kunnen krijgen.
Ik hou van soep.
Ik hou van ik weet eigenlijk niet zo goed wat.
Ik hou van niets.
Ik hou van misschien wel iets.
Ik hou van hé waar ga je heen?
En dat wil natuurlijk niemand.
Maanliedje
ooit stond daar in de lucht heel groot de maan
het was gewoon naar boven toe te gaan
een grote sprong en dan was je er zo
hallo maanvolk hallo hallo
maar nu drijft hij steeds maar verder
geen grote ladder kan dat nog aan
maar ik geloof wat ze ook zeggen
ik geloof dat ik kan vliegen naar de maan
ik geloof wat ze ook zeggen
ik geloof dat ik kan vliegen naar de maan
Herschepping
ik probeer de scherven te passen
was je kin hoekig of rond?
welke vorm had je neus?
je bent in een onvoorzichtig moment
van een klif gevallen
en uit elkaar gespat
nu buig ik me over je lichaam
zo dichtbij dat ik je zwakke adem
langs mijn wang voel strijken
ik schik de stukken op kleur
jij zegt dat je vergeten bent
hoe je eruitzag voor je viel
je kunt opnieuw beginnen, zeg ik
ik geef je blauwe ogen, armen vol donzig haar
uit klei boetseer ik een nieuwe jij
de zon komt op van achter de berg
we kijken naar de oude jou voor onze voeten
die in het ochtendlicht het leven laat
ik veeg een lok uit je gezicht
je nog eeltloze hand zoekt de mijne
en ik knijp er zachtjes in
wieltje
er zit een wieltje in mijn hoofd
hij heeft zevenendertig tandjes die allemaal
klik in mijn zenuwdraden klikken
die allemaal klik in de –
er word iets geslagen hiernaast
de muur wordt geslagen met een hoofd
soms wil ik die muur zijn
soms dat hoofd
Publiek
hoe reageren de mensen?
zij maken van je binnendeur een buitendeur
zij drukken een krant van je dagboek
en zetten hem neer als onheilstijding
gratis – neem mee – leer de waarheid op tijd
hoe reageer jij?
jij trekt de deur dicht
maar nu er geen muren meer zijn
kan iedereen je zien zitten
in je ondergoed met gaten
dat je nooit hebt vervangen
omdat niemand het ziet
dacht je
hoe reageren de mensen?
zij maken van google hun goeroe
en lezen dat Darwin het goed vond
tenminste de geschriften van mensen
die ook wat vinden over
gratis – neem mee – leer de waarheid op tijd
vinden het goed
een vinger in het gat bij je heup te haken
en rode striemen te trekken
tot het knapt
hoe reageer jij?
jij trekt je benen op
maar nu je huid je kleren zijn geworden
geeft het de camera’s
42x optische zoom
de gelegenheid
te registreren
de
haartjes
op
je
benen
die
worden
platgedrukt
door
je
plas
en
daarna
het
kippenvel
als
de
collectieve
pepermuntadem
blaast
over
je
vochtige
enkels
Verhoor
ik stond gewoon
aan het strand
ik deed niks geks
stond gewoon een beetje
handen in mijn zakken
ik snoof misschien een beetje dieper
dieper dan gewoon
misschien snoof ik het toen op
de geur kwam eerst
minder zwaar denk ik
van nat zand natte vis natte zee
toen de dingen zelf
nat zand
natte vis
natte zee
ik stond gewoon
aan het strand
ik deed niks geks
stond gewoon een beetje
handen in mijn zakken
ik snoof misschien een beetje dieper
dieper dan gewoon
Halfleeg
je houdt je tas op schoot
voor iemand die niet gaat zitten
om toch een gesprek te beginnen
een verontschuldiging aan de rest van de coupé
die klinkt als de bloemen die je laat rusten op je tas
ik kan me (bijna) indenken waar je aan probeert te denken
aan waarom het bij Bruynzeel naar vis ruikt
en waarom in de metro naar winegums
of misschien onthoud je alleen de keren dat het zo was
Metafoor
mijn tunnel: iemand iemands armen de buik buigt zich over mij
en ik bang te verdwijnen fluistert iemand dat het de wereld is die verdwijnt
en het verdwijnt en het verdwijnt maar door
de huid maakt me duizelig
en ik bang te bewegen fluistert iemand dat het de wereld is die beweegt
het rijzen en dalen van het lichaam om mij
mijn station: er is een moment om te ademen
maar ik weet dat ik mijn adem in zal houden
en wij verdergaan / verder gaan
Vandaag in het nieuws
geen geweerschot is hier afgegaan
het been van de buurvrouw zit er nog aan
we zeggen niet dat ze geluk heeft gehad
we zeggen niets
ja toch: goedemorgen (misschien)
en: heb je last van de plant?
en zij, slecht liplezend: ik woon hier prima
ik ben best tevreden
volmaakt oké
ongeveer gelukkig