Het slaaplied van de walvis

de onophoudelijke regen tikte tegen de oceaan
de waterslak klampte zich vast aan de rotswand
en luisterde naar het metrum van de regen
en het voorzichtige zingen
van de babywalvis die zijn moeder kwijt was

het was nacht en de regen tikte en de walvis zong
een half herinnerd lied
de oceaan suisde zo’n beetje
de maan ruiste
de regen tikte
en de walvis zong maar
was de woorden vergeten

susse wunnelie oewawawa

de waterslak strekte zijn lijf en viel in slaap
de oceaan ademde rustig
de maan dommelde
en de regen sliep
en de walvis zong zijn moeders lied

leniadiewoeoeoe

en hij kon niet slapen