Buk

alleen om woorden op te rapen
voor huizen zonder vogelstemmen zonder uitgebrande zolders
(of moet ik liefde zeggen?)
voor het soort eenzaamheid dat zich op laat rollen en
zelfs in dameszakken past
wat je nog van plan bent te laten vallen
angst onzekerheid               en opnieuw eenzaamheid

buk voor wat toch blijft plakken
de zon plakt aan de lucht
de schaduw plakt aan de grond/keien/kinderkopjes
in stilstaan is de wereld plat geworden